-
1 śmiać się całą gębą
залива́ться сме́хом -
2 gęba
сущ.• морда• плевок• рожа• рот• харя* * *posp. gęba прост. морда, рожа, харяbot. huba разг. губа(трутовик)anat. warga анат. губаbot. warżka бот. губа(лабеллум)areszt wojskowy воен. губа(гауптвахта)geogr. zatoka геогр. губа(залив)* * *gęb|a♀, мн. Р. gęb/gąb 1. разг. рот ♂;słuchać z rozdziawioną \gębaą слушать с открытым ртом (разинув рот);
2. морда; пасть (животного);3. прост. рожа, морда;● stulić \gębaę разг. заткнуться; pan całą \gębaą настоящий барин; śmiać się całą \gębaą заливаться смехом; żyć całą \gębaą жить припеваючи (в своё удовольствие); uwierzyć na \gębaę поверить на слово; mleć \gębaą разг. трепать языком; nie otworzyć \gębaу разг. рта не раскрыть; upadać na \gębaę (ze zmęczenia) разг. падать с ног (от усталости);
wycierać sobie \gębaę kimś разг. прохаживаться на чеи-л. счёт, оговаривать кого-л.;ktoś zapomniał języka w \gębaie язык проглотил кто-л., язык отнялся у кого-л.+1. usta 2, 3. pysk, morda
* * *ж, мн Р gęb / gąb1) разг. рот msłuchać z rozdziawioną gębą — слу́шать с откры́тым ртом (рази́нув рот)
2) мо́рда; пасть ( животного)3) прост. ро́жа, мо́рда•- pan całą gębą
- śmiać się całą gębą
- żyć całą gębą
- uwierzyć na gębę
- mleć gębą
- nie otworzyć gęby
- upadać na gębę
- wycierać sobie gębę kimś
- ktoś zapomniał języka w gębieSyn:
См. также в других словарях:
śmiać się — 1. Czyjeś oczy się śmieją; oczy się komuś śmieją; (ktoś ma) śmiejące się oczy «czyjeś oczy mają wesoły wyraz»: Schwytał ją za kołnierz i wydobył z dna rozpaczy na jasność słoneczną. Oczy mu się śmieją i nieustannie gada. Śmiech jego jest wyraźny… … Słownik frazeologiczny
gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… … Słownik języka polskiego
gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… … Słownik frazeologiczny
cały — cali 1. «ogarniający zupełnie, całkowicie, od początku do końca (w przestrzeni, czasie, ilości, liczbie), obejmujący wszystkie składowe części; wszystek, pełny, zupełny» Cały czas, cały dzień. Całe życie. Ktoś cały mokry. Figurka cała ze złota.… … Słownik języka polskiego
cały — 1. Cała para (poszła, idzie) w gwizdek «cały wysiłek włożono w przygotowania lub reklamowanie czegoś, a nie wystarczyło go już na realizację»: Miejmy nadzieję, że cała para nie poszła w gwizdek i starczy jej tej pary na główną imprezę. Roz tel… … Słownik frazeologiczny
